"Nowa w przedszkolu" Katarzyna Pruchnicka

Zuri, czarnoskóra dziewczynka po raz pierwszy idzie do przedszkola, towarzyszy jej ukochane drewniane żyrafiątko-prezent od babci. Zuri boi się, jak będzie wyglądać przedszkole, i czy uda się jej znaleźć przyjaciółki. Dzieci, początkowo zafascynowane jej odmiennością, zaczynają się od niej odsuwać po rasistowskiej reakcji Kuby. Jak dalej potoczą się losy Zuri? Czy dzieci ją zaakceptują? I na jaki pomysł wpadły pani przedszkolanka wraz z mamą Zuri? Przeczytajcie!

Niewiele na polskim rynku wydawniczym jest książek zapoznających dzieci z innym kolorem skóry, zwłaszcza w konwencji bajki. "Nowa w przedszkolu" to książka opowiadająca o częstym braku tolerancji, o rasizmie, o wpływie rodziców na przekonania dzieci (Kuba, który powtarza słowa ojca), ale i o tym, że poznane przestaje być złe i przerażające, bo właśnie poznanie czegoś przełamuje uprzedzenia. Mówi również o ogromnej miłości matki, która nie pozostaje bierna na przemoc wobec córki, działa i zmienia sytuację, o tym, że czasem potrzeba interwencji z zewnątrz, by tej zmiany dokonać. Bardzo podobają mi się wypowiedzi żyrafiątka w formie nijakiej, tak rzadko w Polsce używanej. Jedynym minusem, jaki udało mi się zauważyć, jest traktowanie Afryki jako jednego państwa, kulturowo czy językowo jednorodnego, bo babcia Zuri mieszka w Afryce, jedzą afrykańskie jedzenie, czy dzieci poznają afrykańskie zabawy. Afryka to ogromny i bardzo różnorodny kontynent, traktowanie go jako całości jest krzywdzące i mija się z rzeczywistością.

Pierwszym moim skojarzeniem z książką "Nowa w przedszkolu" była "Zaina", choć "Zaina" skierowana jest do starszych dzieci, a "Nowa" do przedszkolaków właśnie, powtarzają się w nich motywy rasizmu i stereotypów przekazywanych dzieciom przez dorosłych.

Czy polecam? Jak najbardziej, z uwagą, iż trzeba również zwrócić uwagę na różnorodność Afryki. Książka ta może być dodatkowym wstępem do podjęcia tematu edukacji globalnej z dziećmi.